From the Editors - Redactioneel

Abstract

In 2015 the destruction by is of Roman heritage, and the violent death of the Syrian archeologist Khaled al-Asaad in Palmyra shocked the world. In our present global society images of gods or people are still vulnerable to iconoclasts. The events in the Afghan valley of Bamiyan in 2001, when the Taliban blew up the huge Buddha statues that had survived Mongolian and Arabic conquests, are another well-known example of the consequences of fear of the image. The condemnation of the Muhammad cartoons that tragically culminated in the Charlie Hebdo killings in early 2015 have learnt that such fears also live strongly in Western Europe. 450 years ago the Netherlands were also subject to a turbulent period of iconoclasm. In the European context the Protestant Beeldenstorm (Iconoclastic Fury) in 1566 was a relatively late phenomenon, but was of unknown aggressiveness and dimension.

In 2015 schokten de vernietiging van het Romeinse erfgoed door is en de gewelddadige dood van de Syrische archeoloog Khaled Assad in Palmyra de wereld. Afbeeldingen van goden of mensen blijken heden ten dage nog steeds kwetsbaar voor iconoclasten. De gebeurtenissen in de Afghaanse vallei van Bamiyan, waar Talibanstrijders in 2001 de grote Boeddha’s opbliezen die eerdere Mongoolse en Arabische veroveringen hadden overleefd, vormen een ander bekend voorbeeld van angst voor het beeld. De veroordeling van de Mohammed cartoons die zo tragisch resulteerden in de Charlie Hebdo-moorden aan het begin van 2015, leerden ons dat deze angst ook in hedendaags West-Europa sterk leeft. Ook de Nederlanden kenden 450 jaar geleden een hevige episode van iconoclasme. De protestantse Beeldenstorm in 1566 was in Europese context een relatief laat fenomeen, maar was ongekend agressief en wijd verspreid.